Achtergrond van Curaçao

Bon Bini na Korsou (welkom op Curaçao). Zo wordt u door de inwoners van Curaçao in het Papiaments begroet. Curaçao is met een oppervlakte van 472 km² het grootste van de Benedenwindse Eilanden.

Ligging

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Curaçao is een tropisch eiland, bestaand uit vulkanisch gesteente en kalkkoraal. Het is gelegen in het zuidelijke deel van de Caribische Zee, op 56 km afstand van de kust van Venezuela. Aruba, Bonaire en Curaçao, ook wel ABC-eilanden, zijn onderdeel van de lang gerekte eilandengroep ‘de kleine Antillen’.

Curaçao bestaat uit twee eilanden: Curaçao en Klein Curaçao, een drie km² groot, onbewoond rotseiland dat tien kilometer oostelijker ligt. Het hoogste punt is de Sint Christoffelberg met 375 meter. De belangrijkste plaatsen op Curaçao zijn: Willemstad, Westpunt, Barber, Sint Willibrordus, Tera Cora, Soto en Boka St. Michiel.

Geschiedenis

Bron: Philippe Alès, CC-BY-SA-3.0, Wikimedia Commons

De eerste bewoners van Curaçao zijn de Caiquetios, behorend tot het volk der Arowakken, indianen die zich voor de 16de eeuw vanuit Zuid Amerika op dit eiland vestigen. Na een Spaanse periode wordt Peter Stuyvesant in 1642 door de West Indische Compagnie (WIC) benoemd tot directeur van de Benedenwindse Eilanden. Hij maakt Curaçao tot centrum van de slavenhandel. Na het faillissement van de WIC in 1791 wordt Curaçao een Nederlandse kolonie waar nog altijd slavenhandel plaatsvindt. Pas in 1863 wordt de slavenhandel door Nederland afgeschaft.

Tot het begin van de twintigste eeuw leeft men op Curaçao van een bescheiden handel, landbouw en visserij. Dit wijzigt wanneer in 1914 grote aardoliereserves in Venezuela worden ontdekt en SHELL een olieraffinaderij op het eiland exploiteert. Tijdens de Tweede Wereldoorlog speelt het eiland een belangrijke rol bij de levering van brandstof voor de geallieerde troepen. Curaçao leeft nu grotendeels van het toerisme, offshore-handel en olieraffinage.

In 1954 krijgt Curaçao, binnen de Nederlandse Antillen, politieke autonomie en vanaf 2006 heeft Curaçao een status aparte. Sinds 10-10-2010 is Curaçao een autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden.

Bevolking

Bron: Tintazul, CC-BY-2.0, Wikimedia Commons

Curaçao telt circa 140.000 inwoners uit zeer diverse bevolkingsgroepen. De meerderheid heeft een Afro-europese; Creoolse afkomst. Hiernaast bevolken Brits-West Indiërs, Chinezen, Libanezen, Portugezen, Surinamers, Venezolanen, Dominicanen, Haïtianen en Colombianen deels illegaal het eiland. Volgens schattingen zou Curaçao meer dan 102 verschillende nationaliteiten herbergen. Papiamentu is de moedertaal voor de meeste inheemse Curaçaoënaars. Verder spreekt men voornamelijk Nederlands, Spaans en Engels. Sinds 2007 is Papiamentu naast het Nederlands de officiële taal op het eiland.

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Landschap

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Curaçao wordt van oudsher verdeeld in drie delen: het stadsdistrict Willemstad, Bandabou en Bandariba. Het Stadsdistrict Willemstad is vooral interessant door de wijken Punda en Otrabande waar zich op een kleine oppervlakte een flink aantal musea, historische woningen en gebouwen bevinden. Ten westen van Willemstad liggen drie spitse heuvels die de Drie Gebroeders worden genoemd. Het zijn overblijfselen van een koraalrif dat tenminste drie miljoen jaar geleden is gevormd en door vulkanische activiteit ver boven zeeniveau is gekomen.

Bandabou is het westelijk deel van het eiland en ligt letterlijk beneden de wind Bandabou is heuvelachtig en landschappelijk het aantrekkelijkste deel van het eiland. De noordkust is steil, ruw en ontoegankelijk omdat de noordoostenpassaatwind de zee eeuwig tegen de rotsen beukt. Het levert een fraai tafereel op, maar sluit zwemmen uit. Op Bandabou ligt de 375 meter hoge berg de Christoffel, het hoogste punt van het eiland. De zuidkust is lieflijker. Het heeft geen langgerekt strand, maar een rij in het kalkkoraal uitgesleten grote en kleine baaien.

Bandariba is het oostelijke deel van het eiland. Meer dan 70% van dit gebied is in handen van één familie en daardoor slechts gedeeltelijk toegankelijk. Toeristische attracties zijn hier praktisch niet. Dit deel van het eiland is platter en lager maar het wordt gebroken door de 196 meter hoge platte Tafelberg in Santa Barbara.

Architectuur

Bron: Gelicenseerd door Royal Vakanties

Sinds 1997 staat Willemstad op de Wereld erfgoedlijst. De bijzondere koloniale architectuur kenmerkt zich vooral door de fraaie, pastelkleurige, Oudhollandse Koopmanshuizen. De Stichting Monumentenzorg alsmede enkele particulieren zetten zich in voor het behoud van de oude stad. De gerestaureerde huizen in de smalle straten en rond de intieme pleintjes, doen nu dienst als hotelkamer, restaurant, casino of winkeltje. Ook het platteland is met zijn oude koloniale en Cunucu-huisjes de moeite waard.